(1970) MiNr. 1621x Dl + Dr ** - Belgia - Król Baudouin I.

Król Baudouin I - belgijski monarcha z wizją

Baudouin I, pełne imię Baudouin Albert Charles Léopold Axel Marie Gustave, urodził się 7 września 1930 r. w Brukseli jako syn księcia Leopolda i księżniczki Astrid. Po abdykacji swojego ojca Leopolda III w 1951 r., Baudouin wstąpił na belgijski tron w wieku zaledwie 20 lat. Jego panowanie trwało ponad cztery dekady i było jednym z najdłuższych we współczesnej historii Belgii.

Życie i rządy Baudouina naznaczone były dramatycznymi wydarzeniami XX wieku. Przeprowadził Belgię przez okres powojennej odbudowy, federalizacji państwa oraz złożonych napięć politycznych i językowych między Flamandami i Walonami. W 1960 r. nadzorował dekolonizację Konga Belgijskiego, wydarzenie, które oznaczało koniec belgijskiej ery kolonialnej, ale także przyniosło polityczne wstrząsy i napięcia.

W przeciwieństwie do swoich poprzedników, Baudouin dał się poznać jako cichy, ale głęboko zaangażowany monarcha. Unikał ostentacji, przedkładał autorytet moralny nad gesty władzy i często działał jako mediator między obozami politycznymi. Jego konserwatywne katolickie przekonania doprowadziły do jednego z najbardziej kontrowersyjnych momentów jego panowania - tymczasowo abdykował z tronu w 1990 roku, aby uniknąć konieczności podpisania ustawy legalizującej aborcję. Posunięcie to zostało prawnie rozwiązane poprzez "ubezwłasnowolnienie" go na jeden dzień, a ustawa została podpisana przez belgijski rząd.

Król Baudouin nie miał potomków. On i jego żona, księżniczka Fabiola z Hiszpanii, byli publicznie popularną, choć prywatnie prywatną parą. Zmarł nagle na atak serca podczas wakacji w Hiszpanii 31 lipca 1993 roku. Jego następcą został młodszy brat Albert II.

Baudouin I pozostaje w belgijskiej pamięci zbiorowej jako monarcha, który zachował godność korony i jedność kraju pomimo trudności XX wieku. Jego podobizna często pojawia się na monetach, znaczkach i medalach wydanych podczas jego długiego panowania.