(1964) MiNr. 106 A ** - Burundi - Znaczek lotniczy - Defassa Waterbuck (Kobus defassa)

Kobus defassa (Kobus defassa): skradający się olbrzym afrykańskiej sawanny

Kobus defassa (łac. Kobus defassa) to duży ssak kopytny z rodziny turowatych (Bovidae), który zamieszkuje duże obszary Afryki Subsaharyjskiej. Jest to jedna z tak zwanych antylop wodnych, tj. antylop, które preferują wilgotne siedliska w pobliżu rzek, jezior lub terenów podmokłych. W przeciwieństwie do swojego krewnego, białozębnego kaczora wodnego (Kobus ellipsiprymnus), z którym przez długi czas był uważany za jeden gatunek, kaczor wodny Defassa ma bardziej charakterystyczną brązową sierść i jasną plamę na grzbiecie ciała, która nie łączy się w okrągły wzór.

Taksonomia i rozmieszczenie

• Kaczor wodny Defassa jest obecnie oddzielnie uznanym gatunkiem, chociaż w przeszłości był uważany za podgatunek kaczora wodnego białozębnego.

• Klasyfikacja naukowa:

  • Porządek:Artiodactyla (Sudooptera)

  • Rodzina: Bovidae

  • Rodzina: Kobus

• Zasięg ich występowania obejmuje środkową, zachodnią i wschodnią Afrykę - od Senegalu przez Czad po Etiopię i północną Tanzanię. W Afryce Wschodniej jest stopniowo zastępowany przez pokrewny gatunek Kobus ellipsiprymnus.

  .

Morfologia i cechy wyróżniające

• Samce osiągają wagę do 270 kg i wysokość w kłębie około 130 cm. Samice są mniejsze i lżejsze.

• Typową cechą jest gruba, szorstka sierść o właściwościach hydrofobowych. Kolor sierści jest brązowy do czerwonawo-brązowego z białymi znaczeniami wokół oczu, na pysku i na tylnej części ciała.

• Samce mają mocne, spiralnie zawinięte rogi o długości do 100 cm.

Hodowla i ekologia

Kaczor wodny dephassa jest zwierzęciem dziennym, które przebywa w małych stadach składających się z kilku samic i młodych. Samce mają tendencję do bycia terytorialnymi i zaznaczają swoje terytorium wydalinami gruczołów zapachowych.

• Ich występowanie jest silnie związane z dostępnością wody. Nawet w porze suchej trzymają się blisko źródeł wody.

• Są głównie pasożytami - żywią się trawami, a czasami liśćmi i pędami krzewów.

• Chociaż potrafią dobrze pływać, wchodzą do wody tylko wtedy, gdy są zagrożone. Środowisko wodne zapewnia im ochronę przed drapieżnikami, zwłaszcza lwami i hienami.

Rozród

• Samice zazwyczaj rodzą jedno cielę po okresie ciąży trwającym około 8 miesięcy.

• .

  Młode początkowo ukrywają się w gęstej roślinności, a matka odwiedza je kilka razy dziennie, aby je nakarmić.

• Dojrzałość płciową osiągają w wieku 2-3 lat.

Ochrona i zagrożenie

Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), Defassa Waterbuck jest wymieniony jako blisko zagrożony. Główne zagrożenia to:

• Utrata naturalnego środowiska z powodu ekspansji rolnictwa i osiedli ludzkich,

• polowanie na mięso i trofea,

• zakłócanie siedlisk wodnych.

  .

Pomimo stosunkowo szerokiego rozmieszczenia, populacje ulegają fragmentacji, zwiększając ryzyko lokalnego wyginięcia. Ochrona gatunku opiera się na sieci obszarów chronionych i parków narodowych, szczególnie w krajach takich jak Uganda, Burkina Faso i Kenia.