(1964) MiNr. 104 A ** - Burundi - Znaczek lotniczy - Antylopa (Aepyceros melampus)

Impala (Aepyceros melampus): szybkość i elegancja afrykańskiej sawanny

Impala (Aepyceros melampus) to średniej wielkości antylopa zamieszkująca wschodnią i południową Afrykę. Jest jednym z najliczniejszych i najbardziej znanych przedstawicieli afrykańskiej sawanny i odgrywa ważną rolę w ekosystemach, które zamieszkuje. Jej szybkość, gracja i wytrzymałość często czynią z niej symbol adaptacji i przetrwania na wolności.

Systematyka i rozszerzenia

Impala należy do rodziny Bovidae i rodzaju Aepyceros, który jest monotypowy - obejmuje tylko ten jeden gatunek. Naukowa nazwa Aepyceros melampus została po raz pierwszy opisana w 1812 roku przez niemieckiego zoologa Martina Hinricha Lichtensteina.

Naturalny zasięg impali rozciąga się od Kenii i Tanzanii przez Zambię i Mozambik do północnej Afryki Południowej, Botswany i Namibii. Najczęściej spotykana jest w rzadkich lasach, otwartych sawannach i w pobliżu źródeł wody.

Opis i wymiary

Impala osiąga wysokość około 90 cm w kłębie i waży od 40 do 65 kg, przy czym samce są wyraźnie większe niż samice. Mają elegancką budowę, smukłe nogi i gładkie, czerwonawe futro. Charakterystyczną cechą samca są spiralnie zawinięte rogi, które mogą mierzyć do 90 cm. Samice są pozbawione rogów.

Czarno-białe oznaczenia na tylnej części ciała i ogonie są również typową cechą identyfikacyjną, odgrywającą rolę w komunikacji wizualnej w stadzie.

Hodowla i struktura społeczna

Impale są głównie dzienne (dzienne) i tworzą różnorodne struktury społeczne, od żeńskich stad liczących do 100 osobników, przez terytorialne samce, po kawalerskie grupy młodych byków.

Są znane ze swojej wyjątkowej zwinności i zdolności do skakania na wysokość do 3 metrów i na odległość ponad 10 metrów. Pomaga im to uciec przed drapieżnikami, takimi jak lwy, lamparty, gepardy i dzikie psy.

Żywienie

Impala są mieszanymi roślinożercami - ich dieta składa się z traw, a także liści, pąków i owoców. Ta elastyczność w ich diecie pozwala im przetrwać nawet w okresach suszy, kiedy przestawiają się z wypasu na gryzienie.

Znaczenie ekologiczne

Impala jest kluczowym gatunkiem dla wielu afrykańskich ekosystemów. Nie tylko służy jako ważna zdobycz dla dużych drapieżników, ale jej ruch i wypas wpływają również na strukturę roślinności i rozprzestrzenianie się nasion.

Ochrona i status

Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) impala znajduje się na liście gatunków niskiego ryzyka. Jej populacja jest stabilna i liczy kilkaset tysięcy osobników. Ze względu na swoje zdolności adaptacyjne i rozmieszczenie, nie jest obecnie zagrożona, ale lokalnie może mieć na nią negatywny wpływ utrata siedlisk lub nadmierne polowania.